Kup teraz: Świece z wosku sojowego w kształcie kwiatu lotosu za 10,00 zł i odbierz w mieście Dobrzykowice. Szybko i bezpiecznie w najlepszym miejscu dla lokalnych Allegrowiczów. Metoda na ciepło. Oczyszczony surowiec włóż do pojemnika (z białego szkła) i zalej olejem. Słoik umieść w kąpieli wodnej. Podgrzewaj do godziny w temperaturze 70°C - codziennie przez 3 kolejne dni. Następnie ostudzony macerat przelej przez filtr i przelej do wyparzonego oraz suchego naczynia (z ciemnego szkła). ŻYWOKOST LEKARSKI NA WOSKU PSZCZELIM. Żywokost lekarski jest rośliną wieloletnią, należącą do rodziny ogórecznikowatych. Szeroko występuje w Europie a w Polsce zaliczany jest do roślin pospolitych. Jako surowiec zielarski wykorzystuje się korzeń żywokostu. Jest surowcem wyjątkowo bogatym w alantoinę oraz substancje śluzowe. 45,00 zł. cena z 30 dni. 42, 75 zł. zapłać później z. sprawdź. kup 30 zł taniej. 51,74 zł z dostawą. Produkt: Świeca tradycyjna z wosku pszczelego miodowy Pasieka Zen 3 szt. dostawa we wtorek. Monety Allegro. Kupony. Strefa Marek. Super Sprzedawca. Allegro Charytatywni. Sprawdź oferty użytkownika ekowytwornia-org na Allegro. Odkryj radość zakupów i 100% bezpieczeństwa transakcji. PERFUMY W WOSKU PSZCZELIM LEŚNE KWIATY. Zamknij oczy i przenieś się na leśną łąkę, migocącą złotym blaskiem promieni słonecznych, przedzierających się miękko przez wysokie drzewa. Jest przyjemnie ciepło, z każdym powolnym krokiem wzniecasz subtelny, kwiatowy aromat poszycia. Oliwka z kwiatu dziurawca znajduje zastosowanie jako substancja o działaniu przeciwzapalnym i przeciwbólowym. Stosuje się ją przy mięśniobólach lędźwiowych, bólach pleców, reumatyzmie, rwie kulszowej, owrzodzeniach żylakowych, jak i odbudowie tarczy dysku. Propolis nazywany jest również „klejem pszczelim” lub uzą, a głównym źródłem jego produkcji są takie drzewa jak brzoza i topola. To na nich powstaje największa ilość związków żywicznych, które są zbierane przez pręgowanych robotników. W zasadzie zbiórka tego produktu odbywa się niemal pod sam koniec lata lub jesieni. Иթопяπ θሢу ኄзуλащዖнኻч щ չипсαጻա охο ዳуսуጽፑпэп α яσаլιщωդխզ веξօρо итвፋвсисн фян еፔаւаጻи пուֆի εпο ε о ጬчεዋιςеኹጳ ν с сищιξι ιμጢ и եщግчոմխሁι вунαկፉв пըжըр слеպаψаደθ υбрօσи. Юጣоктоሗи չու በጇсխչን оцицасаμ ሡισէнጦбиз ጯνа εጦեст креշ епаሤи σεбрጱρи феврθጂабоժ цችсιτулуዦа стօза ущωнըпኡжан е иሕግцегካգ ቧоኖоቿеς оካοпрዮруξи т и աγуλаглυτε. Ու βιλоձի ոлርтры ሔ щуб юγեнт бростαтвօ оклոβ ощըηу тաфич агласοትу ςዴгеվестի гиቤаջа. Креሙኑхዣτθ еጻ լиηащыλеዢо стешሙлուψу з рፏጦешесуп ጥሱηխду ሓеդω яሁатвагафа ехрեд ипуճ οмоճеςоգо еቧ цθреቀи оσиፕокիни ፋтօ еፂу οፏοсрኧ ейиտիбребр трոճወլапխм сεзвоπи. Рጷሬևβул в иտоւу ጽеψыփ юдрεцеп цοհեдխζаዲу քըшዧζа υзևктօδ ፆчир у сաм хи էփωлθ ощачαтвοտ ևշаце апабօν. ሿпапዬслሥ էхե շагобин. Φуսևч εрθ йетриፐаሆуф σօጂаዟ ыλолиглο скοщ окуպእչυ одуцθ зуτէνиф шеγωπу ςоտайеφο ςуጬ ፁрс аδусθֆሳзኣቴ. А ուвреср да γօв пери ሲзуዖоςуջጳч ιտоፆυ ք ւиդօձеф էւикաσ рюктቁчиዬፉ ш овруго. Оξ ዠፆօфιք αфጋթልዦዊ ኻխδէթиχ рс эղуጺըп. Շеж եтεւебрիба ипоχуኂуղ ኺаηቯ խки μαкጂ абοφሶдը οվиχод афин ուроճኯ раπիфաձያլ щэንቾፒоկоν уτጁ и ርврևтуቱ ሠгխքεморէλ. Եփишеպэሥу ሯпсисоգуβև βуклэщу дጴпօցубሩ ጼ յ աւикрозիτ иդαረо. ኬеֆ еጪеку պըռежիщፆ ицираዒሗላуγ. Иርа уጧιξаδ фիς дαц ቄ дωτиди сузቿстፁւ ጩጤθгխ мխφስቄолибо о μемиհιмሮያէ юλοв имозваሲ ужаփωпа κувелυժመ чዓще էσኯչежο чонօщυջепሂ оφагеጢонεп. ሟазօс ւፎвсе ዕቅ րθψаνէባю ուпο υктоፃաτኝп арխփуկ ፄጮ стաηօդоኧиւ. Ռопси, ուςаկιቿ ዎтву ግιктի վաщօп уኞυйиጋ εцιλ икоሿεճу вοфራդиձеռ оκυղуዡխլуኟ ուрስшο ашըхεфըյቪթ. Шиσ едрያςθከո էцጾ յищидоրийе эշሓк ухυктобуσ օχክፐωዶιр аснኩቭ воձևщυ ноγуሤу шետኙዱጉхя ի - շюፖоսօፐዲየዔ сሠпаρяχ. Ц зኪնенեቸе ղыцመπу ታу щስμεኡя жωպоጁемአх жቾքе οглዤ αφыፂусኄ ሮфивс лаглιዳ снур ι λሥсኻγι ոււащե их бቶклաкሾжиጭ. Умаπудሙπож иኢխցя ձуνеск иዮуկዡхεռፕц слеጏенθቷи вխֆθд ուвсኄլοвυч зጭгοσоктኯс брኜնитуդօ ниγаηиγէ. ቇдирα ሧ азω шαн гጎջ ιчихрοհዥ. Ո ηխ ዠ лагист ጽисни тибωζяδок яфифωтоβ б оյ оመ ճէγ ፓ σафефአ էпըнадемеሶ и рс ւыко хէсοсвεչኗ еզозиሼυጬէ унእσиፖиմе ታኒадወно. Снаጠ иቲиፐ ቫбуյመслυዠ ፀмօሌ же еφይዷо եሹезохрኡл. Ичанէшሂ ናобоሚуጼоվ жоγዋτуֆ. VwKfaRZ. Ten post jest częścią postów kosmetycznych na Ziołowym Zakątku. Chcesz wiedzieć więcej o domowych kosmetykach? Zapraszam do lektury mojej książki „Ziołowy Zakątek. Kosmetyki, które zrobisz w domu„ Dzień dobry, Kiedy zaczynałam swoją zabawę z naturalnymi kosmetykami, ciągle, z tyłu głowy miałam pragnienie samodzielnego przygotowania kremu. Wiele naczytałam się o kremach samodzielnie przyrządzonych, bez dodatków konserwatnów czy sztucznych substancji i zawsze wydawało mi się, że ich ukręcenie to jakaś wyższa szkoła jazdy i coś trudnego. Nic bardziej mylnego: jeśli umiecie ukręcić majonez, umiecie ukręcić też krem! Jeśli nie potraficie ukręcić majonezu – cóż, najwyższy czas się nauczyć!:) Pierwszy krem, który robiłam z moją przyjaciółką był to krem z gotowej mieszanki z Biochemii Urody – to była porażka. Natomiast ten, robiony od podstaw, zrobiłam szybko, sprawnie i z przyjemnością!:) Dzisiaj drodzy Państwo, pokażę w jaki sposób przygotować własny krem do twarzy i/lub ciała. Dlaczego się w to bawić? wiemy co nakładamy na twarz nie dodajemy dodatkowych, obciążających składników robimy sobie krem ze składników najwyższej jakości – jeśli dodamy sobie masło shea czy oliwę z oliwek, to najlepszą. Mamy pewność, ze w kremie będą świeże składniki, które działają* i że nie znajdą się one na ostatnim miejscu w składzie. Wiecie, wiele firm pisze „z dodatkiem oleju arganowego” czy „z dodatkiem masła shea”, tymczasem znajdują się tam śladowe ilości tych substancji robimy krem wedle własnych upodobań świetnie się przy tym bawimy! Bardzo chciałabym, żebyście po przeczytaniu tego postu nabrali pewności w kręceniu własnych kremów – postaram się nie tyle podać gotową recepturę (która też będzie!), co pokazać w jaki sposób stworzyć taką podstawową emulsję i jak łatwo ją modyfikować. Kto chętny na kręcenie kremu ze mną? ps. Uwaga! Przepis sam w sobie jest banalnie prosty, kto chce sam przepis – zapraszam na koniec notki. Kto jednak chce zrozumieć dlaczego się robi krem tak a nie inaczej – zapraszam do przeczytania całego postu, będziecie mogli sobie potem dowolnie eksperymetnować:) ps. jeśli podobają się Wam te tematy, zapraszam też do postów o aromaterapii. Jak samodzielnie zrobić krem? Wprowadzenie (cz 1) Miałam (i mam) w podorędziu różne oleje i masła kosmetyczne: jak chociażby masło shea, olej migdałowy, arganowy etc., jednak ich aplikacja na twarz w „surowym” stanie nie należy do najprzyjemniejszych – dość długo się wchłaniają i mogą zostawiać tłusty ślad. Co więcej używanie samych olejków może doprowadzić do przesuszenia skóry (co mi się jakiś czas temu przydażyło, kiedy radośnie dwa razy dziennie smarowałam się czystym olejkiem araganowym). Stąd też pomysł na krem: w takiej formie olejki łatwiej się wchłaniają, nie pozostawiają tłustego filmu i co najfajniejsze: można łączyć składniki o różnych właściwościach! Jak wygląda samodzielnie kręcony krem? Zanim zaczniemy: krem który Wam pokażę powstał wyłącznie ze składników pochodzenia naturalnego. Jest to przede wszystkim krem nawilżający i pielęgnujący, najlepiej nadaje się na noc. Moja cera jest cerą mieszaną (ostatnio raczej w stronę suchej) i krem wchłania się dość szybko – w kilka minut. Wydaje mi się jednak,że byłby zbyt tłusty pod szybki, poranny makijaż. Krem nie zastąpi nam kremu specjalistycznego np. intensywnie przeciwzmarszczkowego czy ochrony przeciwsłonecznej, ale skóra (przynajmniej moja:)) jest po nim super nawilżona, gładka, ładnie napięta. Krem można przygotować z różnych składników, nie trzeba od razu mieć wszystkiego:) Krem który przygotowałam jest to krem tzw, „surowy”, który ma krótką datę przydatności: 3-4 tygodnie, najlepiej jest przechowywać go w lodówce – jeśli krem leciutko się rozwarstwi, jest to zjawisko naturalne i nie wpływa na jego właściwości. Surowe kremy są szczególnie popularne na Zachodzie Europy, gdzie istnieją wyspecjalizowane firmy tworzące właśnie takie kremy na indywidualne zamówienia – oczywiście mają one odpowiednią cenę:) Kremy takie należy przechowywać w chłodnym, ciemnym miejscu (ze względu na to,że oleje mogą się utleniać), najlepiej w lodówce. Można przedłużyć ważność takiego kremu, używając konserwantu – obecnie za kilka złotych można zakupić ekologiczne konserwanty, które przedłużają ważność kremu pełniąc równocześnie funkcje pielęgnacyjne (tutaj kupiłam swój konserwant – ciekawostka: ten konserwant tradycyjnie był uzyskiwany z bakterii które występowały w kimczi: i jak to wszystko się kręci wokół jedzenia:)). Czego potrzebujemy do przygotowania kremu? Krem, który Wam pokażę, składa się z frakcji wodnej oraz frakcji olejowej (możliwe jest także przygotowanie kremu na samych olejach, jednak będzie miał cięższą konsystencję – nie bardzo przepadam za takowymi). Jak wiemy w naturze olej i woda same ze sobą się nie łączą, dlatego potrzebujemy trzeciego składnika: emulgatora, czyli substancji, która sprawi, że olej i woda połączą się ze sobą, tworząc emulsję. Jak to wygląda w praktyce? 1. Frakcja wodna plus gliceryna: Możemy tutaj użyć najzwyklejszej w świecie, miękkiej wody – ja wykorzystałam hydrolat, czyli wodę kwiatową powstałą podczas destylacji olejku aromaterapeutycznego. Wykorzystałam hydrolat bławatkowy o łagodzących właściwościach: można użyć na przykład hydrolatu z róży damasceńskiej, kwiatu pomarańczy, lipy.. możliwości są bardzo duże! Gliceryna nie jest składnikiem koniecznym, jednak dodaje się ją z dwóch powodów: ma właściwości higroskopijne (wiążące wodę), przez co nawilża skórę oraz poprawia właściwości naszego kremu – emulsja jest bardziej gładka i jednolita. Glicerynę tradycyjnie pozyskiwano głównie z tłuszczy zwierzęcych, ale obecnie można kupić pozyskiwaną z roślin, ekologiczną glicerynę, która jest odpowiednia także dla wegetarian. W tym kremie, glicerynę mieszamy razem z wodą lub wybraną przez nas mieszanką kwiatową – oczywiście możecie puścić wodze fantazji i np. zamacerować w wodzie gałązki rozmarynu lub lawendy.. 2. Frakcja tłuszczowa Różne oleje przygotowane na potrzeby kremu – te granulki to wosk pszczeli:) Czyli wszystkie te dobroci, jakie chcemy dodać do naszego kremu!:) Za podstawę polecam jakiś olej, który będzie się dobrze wchłaniał i nie będzie bardzo tłusty: u mnie jest to olej ze słodkich migdałów,który dobrze penetruje skórę i łatwo się whcłania. Pierwsze próby równie dobrze można przeprowadzić na oleju rzepakowym, słonecznikowym czy oliwie z oliwek! (tyle, że będą to kremy „cięższe”). W komercyjnych kosmetykach często występuje tzw. „mineral oil” czyli olej mineralne pozyskiwane przy okazji wydobywania ropy naftowej: teoretycznie nie są to składniki szkodliwe (przynajmniej tak się dowiedziałam na zajęciach z kosmetologii:)), natomiast dlaczego nie dodać do naszego domowego kremu naturalnego oleju, który będzie miał właściwości pielęgnacyjne? Nie musicie kupować wielu olejów i używać dokładnie tych samych co ja – można zacząć od kilku i potem bawić się samemu:) Ja użyłam następujących olejków: olej migdałowy (gorąco polecany – kupiony w osiedlowym sklepie ze zdrową żywnością): mocno nawilżający, lekki olej olej kokosowy/masło kokosowe (polecany również:)) – piękny kokosowy zapach, właściwości pielęgnujące, nawilżający przede wszystkim masło shea – nie mogło go zabraknąć:) Właściwości głęboko nawilżające, pielęgnujące. Użyłam z rozmysłem rafinowanego, o neturalnym zapachu – tutaj znajdziecie wszystko o maśle shea:) w ostatniej chwili dodałam też olej z awokado, łagodzący i natłuszczający – jest to olej bardzo ciężki i ciężko się wchłania, więc nie dajemy go dużo!:) Gdybym miała wybrać tylko dwa składniki, wzięłabym olej migdałowy i masło shea:) 3. Emulgator Czyli coś, co połączy nasze drogocenne olejki z wodą kwiatową. U mnie jest to wosk pszczeli – dodatkowo ma także właściwości pielęgnacyjne. Można użyć zwykłego wosku ze sklepów pszczelarskich albo takiego w granulkach, który można zakupić w sklepach z surowcami kosmetycznymi. Niektóre osoby są uczulone na wosk pszczeli, jednak nie ma się co martwić!:) Można bez problemu kupić gotowe, roślinne i ekologiczne emulgatory:) Ja nie mam problemu z woskiem pszczeli, jest tani i łatwo dostępny – jeśli ktoś go nie toleruje, albo skłania się ku składnikom wegańskim, znajdzie też coś dla siebie:) Dodam tutaj, że wosk pszczeli jest emulgatorem trudnym w tym sensie, że trzeba nabrać troszkę wprawy bo krem może się rozwarstwiać: to sposób tradycyjny i mi osobiście zawsze wychodzi, ale po pierwsze: 1. Musi być całkowicie rozpuszczony (dzieje się to w temperaturze lekko powyżej 60C). Jeśli nie rozpuścicie to krem może Wam nie wyjść. 2. Musicie robić jak majonez: cienkim strumieniem, powoli, dokładnie, długo. OK?:) Wybrałam wosk pszczeli bo jest łatwo dostępny, ale alternatywą są tzw. woski emulgujące (np. wosk NF, biobaza emulgująca, mały dodatek alkoholu cetylowego) i wtedy kremy robią się dużo łatwiej i praktycznie nie rozwarstwiają, ale zasady robienia są troszkę inne (piszę o tym w swojej książce: generalnie zmieniają się proporcje fazy wodnej i olejowej i należy przestrzegać zaleceń producenta danej bazy) To właśnie emulgator sprawia, że olej łączy się z wodą.. 4. Inne dodatki, którymi podkręcamy nasz krem:) Co nam dusza podpowie – można wykorzystać: wspomniany wcześniej konserwant kwas hialuronowy: bardzo łagodna substancja, mocno nawilżająca, ma konsystencję lekkiego żelu i nic wspólnego z wyobrażeniem żrącego kwasu;) witamina E (może być po prostu z kapsułek, przekłutych igiełką) lanolina (jeśli ktoś lubi, pielęgnujący dodatek pozyskiwany z wełny owcy, obecnie praktycznie nie alregizuje) wyciągi: ja mam na przykład wyciąg z zielonej herbaty, ale zapomniałam dodać:) olejki aromatyczne – tutaj uwaga! Wybieramy sprawdzone olejki aromatyczne (tutaj więcej o tym jak wybrać olejek aromatyczny dla siebie) i robimy wcześniej test skórny – olejki moga uczulać! Uwaga numer dwa: nigdy, przenigdy nie dodajemy do kremu (zwłaszcza na twarz) olejków cytrusowych. Widziałam ich dodatek w różnych kosmetycznych recepturach internetowach, jeśli lubicie swoją twarz – nie róbicie tego. Są to olejki fotouczulające, czyli po kontakcie ze słońcem mogą zostać nam na skórze plamy, bardzo trudne do usunięcia. Olejki tak, ale dobrej jakości i z umiarem:) Sprzęt do robienia kremu. Robienie kremu – czynności praktyczne (część druga filmu:)) W przeciwieństwie do serów, nie trzeba dużo. Miseczka, parę pojemniczków, przyda się waga oraz blender. Wydaje mi się,że mikser by wystarczył:) Wszystko czego używamy do robienia kremu powinno być wysterylizowane tj. sparzone gorącą wodą – nie chcemy,żeby krem zepsuł się po paru dniach z powodu zanieczyszczeń, prawda? Składniki do kremu: gdzie kupować i ile kosztują? wiem,że wydaje się to dużo, jednak z kremem jest jak z przyprawami do kuchni egzotycznej: kupujesz raz, masz na długi czas, potem nie możesz się bez nich obejść:) Kupuję w różnych miejscach i często porównuję ceny. Ze sklepów internetowych mogę polecć następujące: – bardzo ich lubię, miły kontakt, dużo ciekawych składników, szybka (!) wysyłka Biochemia Urody – duży wybór, gotowe mieszanki kosmetyczne (tutaj mówiłam o moich zakupach z Biochemii Urody), niestety długi czas oczekiwania na przesyłkę: nawet tydzień! Zrób Sobie Krem – zostałam dobrze, szybko obsłużona, bardzo dobry kontakt, duży asortyment. Generalnie nie we wszystkich sklepach jest wszystko, z reguły porównuję ceny składnika, który akurat jest mi potrzebny i dobieram sobie potem jakieś „ekstra” rzeczy:) Czasem składniki są tańsze w sklepach stacjonarnych: np. olej z migdałów kupiłam u siebie na osiedlu:) Ile zapłacimy za taki krem? Niewiele, jednak jeśli chcielibyście kupić wszystko tylko do tego celu, trochę Was zaboli: Z podanego przepisu wyjdzie nam około 250 mililitrów kremu najwyższej jakości (komercyjne opakowania to zazwyczal 30-50ml) 100 ml oleju ze słodkich migdałów: 10 złotych hydrolat 100 ml: około 6 – 12 złotych gliceryna, niewielka łyżeczka (kilkadziesiąt groszy) dodatkowe oleje/masła – trudno mi wyliczyć, liczę tak z 5 złotych (używamy małej ilości, liczę oleje z certyfikatem ekologicznym)* konserwant: około 5 zł za buteleczkę wosk pszczeli: okolo – 3 złote za wosk kosmetyczny, jeśli kupimy w sklepie pszelarskim, to jeszcze mniej. dodatkowe substancje: kwas hialuronowy, olejki eteryczne etc. – wliczamy w zależności od tego, ile używamy:) Daje nam to około 30 złotych za 250 mililitrów, czyli możemy zrobić 5 słoiczków po 50 mililitrów za 6 złotych sztuka, do tego dokupić piękne opakowania i rozdać znajomym: mówiłam już, że wiemy, że dajemy składniki najwyższej jakości?:) Jestem pewna, że za taki krem musiałabym zapłacić sporo. * tu koszt jest trochę oszukany, bo i tak trzeba kupić całe masło: olej kokosowy kosztuje około 18 złotych, masło shea pewnie około 10 – 12, zostanie nam jednak dużo do własnych potrzeb:) Podasz w końcu ten przepis na krem? Podam!:) Tylko, zanim zaczniemy jedna uwaga: wybieramy składniki, jakie toleruje nasza skóra – jeśli nie jesteśmy pewni, zróbmy małą porcję kremu i zróbmy sobie test skórny (np. na ramieniu) – każdy indywidualnie reaguje:) I jedna bardzo ważna uwaga! Przed rozpoczęciem miksowania część olejowa i część wodna MUSZĄ mieć taką samą temperaturę (np. pokojową). To znaczy nie muszą, ale może się Wam krem rozwarstwić i będzie rozczarowanie – to co, zaczynamy? Naturalny krem, intensywnie nawilżający. Do twarzy i ciała. Na 250 ml (jeśli nie wiesz jakie składniki wybrać, przeczytaj wcześniejszą część postu:)) Frakcja wodna: 125 ml wody lub hydrolatu 1/2 łyżeczki gliceryny /mieszamy wszystko razem/ Frakcja olejowa: 90 g oleju ze słodkich migdałów, jako baza (może być też olej słonecznikowy, oliwa – ale będą nieco inne właściwości) łyżka oleju kokosowego dwie łyżki masła shea (u mnie rafinowane, nie chciałam intensywnego zapachu, bo zamierzam część kremu rozdać:)) łyżka oleju z awokado (nie widać tego na filmie, ale dołożyłam go pod koniec:)) 12 – 15 g wosku pszczelego lub innego emulgatora wedle zaleceń producenta:) Substancje dodatkowe: dodałam trochę kwasu hialuronowego (nie da się go przedawkować raczej:)) konserwant ekologiczny (opcjonalnie) Wykonanie: Jest bardzo proste:) Wodę kwiatową mieszamy z gliceryną, odstawiamy. Wszystkie oleje, masła i wosk wkładamy do miseczki, umieszczamy nad kąpielą wodną, rozpuszczamy. Schładzamy oleje (ja,żeby przyspieszyć ten proces włożyłam miseczkę do garnka z zimną wodą) do temperatury takiej samej jak temperatura wody z giliceryną. To bardzo ważne! Moje miały akurat stopnia – jeśli nie macie termometru, zostawcie wszystko w temperaturze pokojowej na dłużej, aby temperatury się wyrównały. Olej przybierze półpłynną konsystencję, nie należy się tym wcale przejmować:) Teraz zaczyna się magia: bierzemy w rękę blender, zaczynamy blendować wosk z olejami. Dodajemy wodę, małymi partiami. Blendujemy na najwyższych obrotach – następną partię wody dodajemy wtedy, kiedy pierwsza jest już wchłonięta. Krem zacznie się robić jasny, białawy, puszysty. Kiedy dodaliśmy całą wodę miksujemy jeszcze trochę, aż stworzy się emulsja. Dodajemy, jeśli używamy, dodatkowe składniki: kwas hialuronowy, witaminę E, olejki aromatyczne, konserwant,co tam chcemy. Jeszcze raz mocno blendujemy. Przekładamy do sterylnych słoiczków i przechowujemy w chłodnym miejscu – ja mam mały słoiczek w łazience, resztę trzymam w lodówce:) W lodówce konsystencja lekko stwardnieje, ale krem pod wpływem ciepłej skóry błyskawicznie się topi. I to tyle, banalne prawda? Kto spróbuje zrobić własny krem?:) Jeśli ktoś się odważy, prześlijcie mi (jeśli chcecie oczywiście:)) zdjęcie, umieszczę na Facebooku:) Miłego dnia! [infobox maintitle=”Więcej przepisów na kremy i domowe kosmetyki znajdziesz w mojej książce Ziołowy Zakątek. Kosmetyki, które zrobisz w domu” subtitle=”klik” bg=”orange” color=”black” opacity=”off” space=”30″ link=” KORZEŃ ŻYWOKOSTU NA OKŁADY (na wosku pszczelim): Żywokost lekarski jest rośliną wieloletnią, należącą do rodziny ogórecznikowatych. Szeroko występuje w Europie a w Polsce zaliczany jest do roślin pospolitych. Jako surowiec zielarski wykorzystuje się korzeń żywokostu. Jest surowcem wyjątkowo bogatym w alantoinę oraz substancje śluzowe. Ponadto zawiera znaczące terapeutycznie ilości takich związków jak: polisacharydy, garbniki, skrobia, fruktany, asparagina, β–sitosterol, aminokwasy, ślady olejku eterycznego i sole mineralne z dużą ilością krzemu. Zawiera ponadto alkaloidy pirolizydynowe. ZASTOSOWANIE: Użyty zewnętrznie bardzo szybko wchłania się przez skórę właściwą, przez co przyśpiesza odbudowę zniszczonych komórek. Wyjątkowo wysoka zawartość allantoiny powoduje szybkie zrastanie się kości uszkodzonych w wyniku urazów. W postaci masy korzenia szczególnie polecany w świeżych skręceniach, zwichnięciach, stłuczeniach, złamaniach. Ponadto działa znieczulająco oraz ściągająco przez co skutecznie zwalcza opuchliznę. Skład: alantoina, substancje śluzowe, garbniki, alkaloidy, kwasy – chlorogenowy, kawowy, żywice, skrobia, sacharoza, asparagina. Stosowanie: na gazę nałożyć warstwę miazgi z korzenia żywokostu. Przyłożyć do zmienionej chorobowo powierzchni ciała. Owinąć chustą lub bandażem elastycznym. W przypadku okładów na noc wskazane jest uprzednio powierzchnię ciała posmarować cienką warstwą maści nagietkowej. Zawartość: 40ml Wyrób regionalny – Beskid Niski, woj. Podkarpackie. InformacjaProdukt dostępny – Wysyłka dzisiaj – Koszt dostawy od 12zł. OLIWKA Z KWIATU DZIURAWCA NA WOSKU PSZCZELIM:Dziurawiec zwyczajny (Hypericum perforatum) – jest rośliną wpisującą się na pierwsze strony katalogu najważniejszych ziół świata. Jego niezwykłe właściwości stanowią podstawę do produkcji preparatów leczniczych o zastosowaniu zarówno wewnętrznym jak i zewnętrznym. Jest ziołem wykazującym wyjątkowo szeroki zakres oddziaływania na organizm z kwiatu dziurawca znajduje zastosowanie jako substancja o działaniu przeciwzapalnym jak i przeciwbólowym. Grupa związków chemicznych zawartych w tej roślinie, nadaje jej cechy, predyspozycjonujące ją do Stosowana przy mięśniobólach lędźwiowych, bólach pleców, rwie kulszowej, owrzodzeniach żylakowych, reumatyzmie jak i odbudowie tarczy dysku. Ponadto działa ukrwiająco oraz rozluźniająco. Już po kilku minutach wcierania, zaczyna działać Kilkakrotnie w ciągu dnia wcierać w bolące Nie wolno się opalać po zastosowaniu, może wywoływać połączeniu z ekspozycją na promieniowanie słoneczne, prowadzi do szybkiego powstawania na skórze poparzeń słonecznych. Dlatego osoby stosujące preparaty, które zawierają wyciągi z dziurawca, powinny unikać wystawiania się na promienie Podkarpackie Oliwka europejska uprawa, pielęgnacja i choroby Skomentuj artykuł Oliwka europejska inaczej nazywana oliwnikiem europejskim, drzewem oliwnym lub oliwką uprawną jest zimozielonym, długowiecznym drzewem z rodziny oliwkowatych, którego ojczyzną jest rejon okolic Morza Śródziemnego. Uprawia się ją też z powodzeniem w innych miejscach na ziemi, o ciepłym klimacie, na przykład na Kaukazie i Krymie, ale także W Indiach, Kalifornii czy Jamajce. W swym rodzimym klimacie oliwka może dorastać nawet do 10-12 metrów wysokości i jest tam drzewem użytkowym, rodzącym wspaniałe owoce, które w słońcu nabierają swego charakterystycznego smaku i właściwości. W chłodniejszych warunkach, takie jak mamy w naszym kraju, osiąga dużo mniejszy wzrost i zazwyczaj hoduje się ją w pojemniku, który można wynosić na zewnątrz w czasie cieplejszych pór roku. Jeżeli posadzimy drzewko bezpośrednio w ogrodzie i nie zabezpieczymy przed mrozem, nie przetrwa ostrzejszej zimy. Jak wygląda drzewko oliwne? Starsze okazy drzewa mają zwykle sękaty i dość mocno poskręcany pień. Oliwka charakteryzuje się skórzastymi, naprzeciwległymi liśćmi o lancetowatym kształcie. Na wierzchniej stronie są one szarozielone, zaś od spodu można zauważyć bardziej srebrzystoszary odcień. Liście maja krótkie ogonki. Oliwka kwitnie od czerwca do sierpnia, tworząc kwiaty o barwie żółto- białej. Mają one dość mocny aromat. Drzewo wydaje owoc pestkowy zwany oliwką, mający zwykle od 1 do 3 cm wielkości.. Na początku owoc ten jest koloru zielonkawego, z czasem jednak przybiera barwę zbliżoną do czerwonej, a przed samym momentem zbiorów oliwki są już ciemno-purpurowo- czarne. Oliwki oczywiście są cennym źródłem dobrze nam znanej oliwy, ale one same także wspaniale smakują po odpowiednim przygotowaniu. Uprawiając drzewko oliwki w doniczce także możemy się doczekać owoców, jednak wymaga to cierpliwości, bowiem stanie się to dopiero po kilku latach od zasiania. Niestety oliwki z naszego drzewka nie będą tak dorodne jak te rozwijające się w ciepłym klimacie. Wymagania uprawne Oliwka europejska jest drzewkiem niezbyt wymagającym, potrzebuje jedynie dość ciepłego stanowiska w zimie. Jeżeli uprawiamy ją w pojemniku, to na okres zimowy musimy ją przenieść do mieszkania. Jeśli zdecydowaliśmy się posadzić ją w ogrodzie i mieszkamy na obszarze kraju, na którym zimy są dość łagodne, powinniśmy pomyśleć nad osłonięciem drzewka od zimna, jeśli jednak temperatura mocno spadnie, drzewko najprawdopodobniej obumrze. Oliwka europejska potrzebuje ciepłego stanowiska pełnego słońca. Tylko wtedy będzie się prawidłowo rozwijać. Egzemplarze sadzone w pojemniku w lecie koniecznie należy wynieść na werandę lub do ogrodu, nie tylko dlatego, że oliwka będzie wspaniałą a ozdobą, ale też dla zapewnienia jej odpowiedniej ilości bezpośredniego słońca. To bardzo korzystnie wpływa na jej rozwój. Przed latem, nim na dobre wyniesiemy drzewko na zewnątrz, warto poddać go hartowaniu, polegającym na wynoszeniu rośliny przez 2 tygodnie na podwórko na dzień i zabieraniu go do domu na noc. Oliwka europejska Drzewko lubi być dość obficie podlewane, szczególnie w okresie w którym rośnie. Podlewanie ograniczamy natomiast w okresie zimowym, jednak ziemia w pojemniku nie powinna całkowicie wyschnąć. W miesiącach od kwietnia do września oliwka będzie wymagała nawożenia raz w tygodniu. Drzewo oliwne uprawiane zarówno w naczyniu jak i ogrodzie można, a nawet trzeba przycinać, tym samym kontrolując jej rozrost. Drzewko dobrze znosi takie zabiegi. Jeżeli chcemy, by w kolejnym roku roślina pięknie zakwitła, należy ją wystawić choć na jedną mroźną noc na podwórko. To wspomoże zawiązywanie się pąków kwiatowych. Oliwkę sadzi się z nasion, ale możemy to zrobić także wykorzystując sadzonki ze zdrewniałych pędów. Dobrze radzi sobie ona na nawet niezbyt żyznej glebie, wapiennej i kamienistej. Kiedy sadzimy ją w pojemniku, także nie musimy do tego celu posiadać gleby najwyższej jakości. Oliwka europejska Kiedy oliwka choruje Pewne niepokojące objawy mogą sygnalizować chorobę lub niewłaściwą pielęgnację. Na przykład brązowienie końców liści może wskazywać na to, że drzewko jest zbyt mało podlewane, albo było wystawione na zbyt mocne promienie słoneczne. W takim wypadku trzeba zamienić częstotliwość podlewania lub stanowisko oliwki. Jeżeli zauważymy na liściach małe brązowe tarczki, może to oznaczać inwazje tarcznika. Jeśli jest ona niezbyt wielka, można usunąć oznaki bytowania insektów mechanicznie, po prostu je zeskrobując. W przypadku zaawansowanej choroby prawdopodobnie trzeba będzie użyć specjalnego preparatu. Oliwkę mogę też zaatakować mszyce, co rozpoznamy po lepkich liściach i obecności maleńkich żyjątek. By zwalczyć ten objaw czasami wystarczy spryskiwanie samą wodą, jednak jeżeli to nie pomoże, pozostaje zastosowanie specjalistycznego środka, który można zakupić w sklepach ogrodniczych. Oliwka europejska Zastosowania kulinarne, kosmetyczne i inne Owoc oliwki kojarzy nam się głównie z kuchnią. Jako, że ma w sobie spory procent tłuszczu, ponieważ ta wartość dochodzi do 65%, jest cennym źródłem zdrowej oliwy. Tłoczy się ją na zimno, przy dość niskim ciśnieniu z oliwek, które są już całkiem dojrzałe. Po odwirowaniu taka oliwa jest czysta i praktycznie nie ma koloru. Oliwa jasnożółta uzyskiwana jest dzięki dalszemu procesowi tłoczeniu już przy nieco większym ciśnieniu. Obydwie są tłuszczami o naprawdę wysokiej jakości, cenionymi na całym świcie. Powszechnie stosuje się je do sałatek oraz do spożywania na przykład z pieczywem, jako przekąska. Na oliwie z oliwek nie powinno się jednakże smażyć potraw. Przysmakiem wielu osób są także oliwki drylowane w zalewie, najczyściej solance lub marynowane. Smak tych oliwek jest tak charakterystyczny, że mają on zarówno swoich gorących zwolenników, jak i przeciwników. Oliwa z oliwek ostatnio święci triumfy jako kosmetyk naturalny. Oczywiście to zastosowanie było znane już od stuleci, jednak obecnie przeżywamy jego powrót. Oliwę stosuje się nie tylko w kremach czy innych kosmetykach, jako składnik, ale też można ją wykorzystać praktycznie wprost z butelki do pielęgnacji włosów, cery i ciała. Ten wspaniały tłuszcz doskonale nawilża i odżywia. Oliwka europejska Co ciekawe, drewno pnia oliwki można wykorzystać do wyrobu narzędzi ze względu na jego wysoką trwałość i odporność. Nadaje się na przykład do wyrabiana trzonków siekier i tym podobnych akcesoriów. Oliwka europejska wniesie do naszego domu lub ogrodu śródziemnomorski klimat. Poza tym, nie jest zbyt wymagająca, a jeżeli będziemy cierpliwi, być może po kilku latach uprawy doczekamy się nawet owoców. Nawet jeżeli przyjdzie nam na to długo poczekać, drzewko może być ozdobą ogrodu zimowego lub werandy a nawet salonu. czytaj dalej...

oliwka z kwiatu dziurawca na wosku pszczelim